In ons drukke bestaan teren we, meestal in de zomer, op die momentjes van -geen werk, geen druk bestaan en weg naar een vakantiebestemming om even uit de sleur te zijn-. Voor de één gebeurt dat 3x per jaar, voor de ander eigenlijk nooit. Maar ook dan zijn de momenten waar je ‘lekker veel samen kan zijn’ als partners of als gezin iets om naar uit te kijken.
Het zijn ook momenten waar het samenleven kan gaan schuren. Samenleven is ook veel delen met elkaar; een tent. Een camper. Ieder ontbijt-lunch-avondmaal. Dat je met 35 graden door een pittoresk stadje hobbelt met je geliefde(n) maar de uitputting en -droging al toe zijn geslagen. Dat je na liters sangria elkaars wekker echt wel aantikt. Of op die doe-vakantie blijkt dat je partner meer een denker dan een doener is. In al deze situaties zal er schuring kunnen ontstaan. Communicatieproblemen noemen veel cliënten dit. Problemen in de communicatie zijn echter enkel momenten waarop gewaarwordt dat je in je gezin van herkomst (bij je eigen papa en mama) een plek had die voor jou niet altijd prettig voelde. Bijvoorbeeld als je vanuit je gekwetste kindpositie tegen je partner roept; ‘Je bent helemaal niet aardig tegen mij’, ‘Ik, lui? Jij bent zelf lui’, ‘Je ziet ook nooit als ik iets nieuws aanheb’. Daar waar jij voelt; ik word niet gezien, niet gehoord door de ander, stamt dit vaak uit een patroon in de relatie met je ouders/ opvoeders.
Maar ook dat je zelf de corrigerende ouder wordt; ‘Kijk nou wat je doet, je kunt ook niks’, ‘Oh is dat wat je aantrekt vandaag?’, ‘Nee, we moeten deze weg nemen, jij kiest altijd de verkeerde’. Er rest je partner dan niets anders meer dan in die tegenovergestelde positie te gaan zitten, van het kind wat rebelleert. En andersom, als jij je als een gekwetst kind opstelt neemt de ander de ouderpositie in.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf! Dit was jarenlang een slogan voor verbetering van het milieu. Maar hij geldt ook voor je eigen micro milieu om je heen; je relatie, je gezin. Be the change you want to see! Ook weer zo’n tegeltjeswijsheid, maar wel heel waar. Als jij je als volwassene opstelt, grenzen stelt en hierover communiceert zal de ander ook deze positie aan kunnen nemen. Er wordt immers niet meer gecorrigeerd of gerebelleerd.
De wijsheid is afkomstig van de transactionele analyse (TA) mocht je geïnteresseerd zijn geraakt hierin. Maar in iedere relatietherapie zal deze bewustwording van je communicatie van belang zijn. Wat er voor nodig is om goed voor je gekwetste kind te zorgen zodat het niet meer hoeft te rebelleren, of wat maakt dat je jezelf als ouder van de ander opstelt, dat kun je inderdaad ook in therapie onderzoeken. In ieder geval genoeg stof om tijdens je vakantie over na te denken…..en mee te oefenen.